واردات زباله برای تولید برق

مسئله این‌ست که تولیدشان به اندازه‌ی کافی نیست. در نگاه اول ممکن است به‌نظر برسد که زباله به هر مقدار و اندازه‌ای که باشد باز هم زیاد است، اما اسلو (مانند بسیاری از شهرهای دیگر اسکاندیناوی و شمال اروپا) دارای نیروگاه‌های تولید هم‌زمان برق و حرارت از زباله است؛ این نیروگاه‌ها حرارت نیمی از این شهر و بیش‌تر مدارس آن را تامین می‌کنند. ولی مردم محلی به‌مقدار کافی زباله تولید نمی‌کنند، اغلب به این دلیل که میزان بازیافت بالایی دارند، بنابراین نیاز به واردات میلیون‌ها تن زباله از کشورهایی مثل ایرلند، انگلستان و کمی هم از سوئد دارند. آن‌ها حتی تصمیم دارند از آمریکا هم زباله وارد کنند.

به گزارش "برق نیوز" مردم سخت‌گیر شمال اروپا تنها حدود ۱۵۰ میلیون تن زائدات در سال تولید می‌کنند، در حالی‌که این نیروگاه‌ها به بیش از ۷۰۰ میلیون تن نیاز دارند. خبر بد برای نروژ این است که سوئد و حتی اتریش و آلمان سرعت ساخت این نوع نیروگاه‌های خود را افزایش داده‌اند و این بدین معناست که هر روز تامبن کننده‌های زباله‌ی نروژ کم‌تر می‌شوند.

بازار جهانی زباله؟

به نظر می‌رسد جبران کمبود زباله‌‌ی محلی توسط واردات دو عیب دارد: ایراد اول این‌ست که آیا این کار (وارد کردن زباله از دیگر نقاط) موجب تشویق برای تولید زباله بیش‌تر نخواهد شد، یا دست‌کم از سرعت کاهش تولید زباله نخواهد کاست؟ ایراد دوم هم این است که تکلیف مباحث زیست‌محیطی چه خواهد شد؟

اگر این روند با تجهیزات پیشرفته اجرا شود، روش سوزاندن از دفن زباله (landfilling) به‌تر خواهد بود زیرا بسیاری از سموم را تجزیه خواهد کرد اما می‌تواند جنبه‌های منفی نیز داشته باشد. در نروژ مردم زباله‌ها را به‌‌خوبی بر اساس قابل بازیافت و یا قابل کمپوست بودن تفکیک می‌کنند، اما اگر زباله‌های وارداتی از دیگر کشورها تفکیک نشده باشند، آیا بدین معنا نیست که نیروگاه‌ها موادی را می‌سوازنند که می‌توانست استفاده به‌تری داشته باشد؟